ستاره های سربی

سوگندهاي خود را وسيله تقلب و خيانت در ميان خود قرار ندهيد، مبادا گامهاي ثابت (بر ايمان) متزلزل گردد

خداوند کریم در تعدادی از آیات قرآن برای تاکید بر اهمیت موضوع و همچنین برای زیبایی کلام قسم یاد می کنند. در میان تمامی سوگندهای موجود در قرآن, در یک مورد بر اهمیت سوگند تاکید دوباره شده است و آن سوگند به جایگاههای ستارگان است. تاکید خداوند در این مورد بر عظمت قرآن مجید است. به این موضوع در آیات زیر اشاره شده است:ا

سوره ٥٦;, آیات ٧ ٥ تا ٧٩

سوگند به جايگاه‏هاى [ويژه و فواصل معين] ستارگان, اگر بدانيد آن سوگندى سخت بزرگ است, كه اين [پيام] قطعا قرآنى است ارجمند, در كتابى نهفته, كه جز پاك‏شدگان بر آن دست ندارند

برای درک بهتر اهمیت این سوگند, باید وسعت وبزرگی جهان و ملیاردها ستاره و کهکشان موجود در آن را در نظر داشته باشیم. فقط در کهکشان ما در حدود میلیاردها ستاره هستند که هر کدام با سرعتی متفاوت و در مسیری مشخص به دور مرکز کهکشان در حال گردش هستند. با وجود تعداد بسیار زیاد این ستاره ها, امکان برخورد آنها با یکدیگر بسیار اندک است. سوگند به ستارگان در آیات دیگری هم از قرآن مجید تکرار شده است:ا

سوره ٨٦, آیات ١ تا ٤

سوگند به آسمان و آن اختر شبگرد, و تو چه دانى كه اختر شبگرد چيست, آن اختر فروزان, هيچ كس نيست مگر اينكه نگاهبانى بر او [گماشته شده] است

سوره ٥٣, آیات ١ و ٢

سوگند به اختر چون فرود مى‏آيد, [كه] يار شما نه گمراه شده و نه در نادانى مانده, و از سر هوس سخن نمى‏گويد, اين سخن بجز وحيى كه وحى مى‏شود نيست

سوره ٨١, آیات ١٥ و ١٩

نه نه سوگند به اختران گردان, [كز ديده] نهان شوند و از نو آيند, سوگند به شب چون پشت گرداند, سوگند به صبح چون دميدن گیرد, كه [قرآن] سخن فرشته بزرگوارى است

در بعضی آیات, خداوند کریم به خود قرآن قسم می خورند:ا

سوره ٣٦, آیات ٢ تا ٤

سوگند به قرآن حكمت‏آموز, كه قطعا تو از [جمله] پيامبرانى, بر راهى راست

سوره ٣٨, آیات ١ و ٢

صاد سوگند به قرآن پراندرز, آرى آنان كه كفر ورزيدند در سركشى و ستيزه‏اند

سوره ٤٣, آیات ٢ و ٣

سوگند به كتاب روشنگر, ما آن را قرآنى عربى قرار داديم باشد كه بينديشيد

سوره ٤٤, آیات ٢ و ٣

چهار شنبه 22 خرداد 1392برچسب:,

قرآن در باره آسمان و زمین

چرا قرآن می فرماید آسمان را گرفته ایم تا بر سرتان فرو نریزد آیا آسمان یک حجم است که مانند سقف بر سر ما قرار گرفته یا فضایست که زمین در آن قرار دارد؟

در ادامه مطلب

ادامه مطلب

سه شنبه 21 خرداد 1392برچسب:اسمان و زمین,

اجرام آسمانی از منظر قرآن کریم...

آیاتی در قرآن کریم وجود دارد که بصراحت لهجه ؛ زمين را پرنده كيهان‏پيماى سريع السير و كشتى فضا نورد نيرومندى معرفى مينمايد كه باراده الهى در جوّ پهناور آسمان شناور است‏.

آیه اول :
در سوره ملک آیه 15 میفرمایید(هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَناكِبِها وَ كُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَ إِلَيْهِ النُّشُورُ) .
اوست كسى كه زمين را برايتان رام گرداند پس در گوشه و كنار آن راه رويد و از روزى‏اش (خداوند) بخوريد. و وقوع‏] رستاخيز در نزد اوست‏.(( (ترجمه انصاری).

ذلول حيوانيست كه پس از چموشى به رامى و آرامى گرايد که بنابراين مركوب ما (زمين) زمانهائى دراز قابل سوارى و زندگى نبوده، و سپس باراده الهى قابل سكونت و زندگى گرديد.
از این لغت استفاده ميشود كه: زمين ما چه در دوران چموشى و چه دورانيكه راهوار شده، در هر دو حال متحرك بوده و ميباشد.
وهمچنین در كتاب( آغاز و انجام جهان )از كلمه مناكب كه بمعنى شانه‏ها است استدلال کرده بركرويّ بودن زمين.اين استدلال كاملا صحيح است زيرا رفتن در شانه‏هاى زمين در صورتى صحيح است كه همه جاى آن شانه‏هاى آن باشد و آن در صورتى است كه كروى باشد چنانكه با تأمل روشن خواهد شد.(قاموس قرآن).

آیه دوم :
آیه 22سوره بقره (الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ فِراشاً وَ السَّمَاءَ بِنَاء ).
آن (خداوندى) كه زمين را براى شما فرشى (گسترده) و آسمان را بنايى (افراشته) قرار داد.

و معنى: «و جعل لكم الأرض فراشا» اينست كه خدا زمین را , رام نمود.
و در مورد حيوان سوارى ؛ فرش اطلاق شده , چنانكه قرآن نيز میفرمايد: وَ مِنَ الْأَنْعامِ حَمُولَةً وَ فَرْشاً برخى از چهارپايان باربر و سوارى ميباشند ..»
بنابراين از لغت «فراش» نيز مانند «ذلول» میتوان گفت که اشاره به حرکت زمين داردكه پس از اضطراب باراده الهى در آن نمودار شده است.
والا اگر چیزی حرکت نداشته باشد ,نباید این دو لفظ درباره آن به کار رود.

آیه سوم :
آیه 53سوره طه : (الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْداً وَ سَلَكَ لَكُمْ فِيها سُبُلًا).
همان خداوندى كه زمين را براى شما محل آسايش قرار داد و راه‏هايى در آن ايجاد كرد.

در اینجا «مهد» بمعنى گهواره است چنانكه در قرآن فرمايد(قالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا ).(مريم 29).

در آيه مورد بحث؛ زمين را بعنوان گهواره معرفى كرده است كه روى اين اصل ؛ آفريدگار بزرگ در این آیه گهواره بودن زمين را براى انسانها و ... كه در آن بآرامى پرورش مى‏يابند، بعنوان يكى از عطاياى پر ارزش خود وانمود ساخته، تا سر تعظيم و بندگى در برابر او فرود آرند، و از رسم بندگى پاى برون ننهند.

براساس این تشبيه همانگونه كه گهواره داراى حركتى دلنشين و از دو سر بدو طناب و ميخ پيوندست؛ زمين ما نيز باید چنان باشد. که همین جور هم هست.
لذا در آیات6و7سوره نباءمی فرماید (أَ لَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهاداً وَ الْجِبالَ أَوْتاداً).
آيا زمين را گهواره و كوهها را ميخهاى (اين گهواره) قرار نداديم؟
که این هم اشاره به همان حرکت زمین دارد.

در پایان باید گفت که اگر قرآن أحيانا سخنى از رموز آفرينش بميان آورده، تنها بدين منظور است كه بشريت را از اين رهگذر بعظمت آفريدگار آگاه نموده، و از اين راه حس مسئوليت بزرگ تكليفى را كه در برابر خداى بزرگ دارد در او زنده كند تا مبادا در برابر اين خداى بزرگ بسركشى و عصيان پرداخته ونعمتهاى او را تكذيب و كفران کند.

سه شنبه 21 خرداد 1392برچسب:اسمان,

ساعت فلش

كد تقويم

قالب وبلاگ

طالع بيني ازدواج